De oorlog in Oekraïne en de gigantische stroom vluchtelingen die dit veroorzaakte vraagt ons om actie te ondernemen en om snel te schakelen. Diaken Iwan Osseweijer had begin maart een overleg geïnitieerd met de burgemeester, wethouder en vertegenwoordigers van de kerken van Lisse, terwijl Open Hof dit namens de kerken in Hillegom oppakte. Hieronder vertelt de diaken over zijn ervaringen afgelopen week.

Vorige week kwamen 30 Oekraïners naar Hillegom. Peter Ruigrok heeft snel gehandeld en geschakeld met de burgemeester, waardoor als heel snel plaats was voor deze mensen. Er is nu ruimte voor 110 Oekraïners op zijn terrein, waardoor een tweede bus met vluchtelingen een aantal dagen geleden ook terecht kon. Daarnaast zijn ook een aantal mensen per auto gekomen of gebracht.

De afgelopen week heb ik dagelijks een aantal uren doorgebracht bij de groep Oekraïense vluchtelingen bij Ruigrok. Veel mensen geeft dit steun. Zij vertellen hun verhalen, komen met hun vragen en in gesprek geven ze ook aan wat zij nodig hebben. Als ik iets nodig heb voor deze mensen merk ik dat er veel mensen zijn in onze dorpen die graag willen helpen, en zeker als het om iets concreets gaat heb ik de handen snel op elkaar. Zo hadden een aantal mensen een laptop nodig om studie of werk te kunnen voortzetten. Ik ben maar zo brutaal geweest een oproep op faceboek te doen en wat rond te vragen en de drie laptops die ik nodig had kwamen al heel snel naar mij toe! Wat geweldig dat mensen die kosteloos doen! Ook de nodige batterijen werden geschonken, oordopjes voor een telefoon, potloden voor iemand die heel graag tekent en zo haar ervaringen van de oorlog kan uiten. Ook heeft een parochiaan afgelopen week een tandartsritje gemaakt naar Amsterdam, vanwege een 8jarig-meisje dat bij een val haar tand gebroken had. Heel veel dank voor al die hulp! Inmiddels heb ik een appgroep aangemaakt waar mensen die dat willen in kunnen als ze praktische hulp kunnen en willen bieden. Bij een vraag kunnen we dan snel schakelen.

Zondag 20 maart zijn we met 30 Oekraïners naar Rijswijk gegaan. Daar zou ik de Goddelijke Liturgie vieren met de Oekraïens Grieks-katholieke Kerk. Ik had aangegeven dat ik eventueel 6 mensen kon meenemen in mijn auto, maar na wat inventariseren bleken 30 mensen mee te willen! De gemeente heeft hiervoor een bus geregeld.

Inmiddels heb ik nog wat lijnen uitgezet om mensen ook een dag te “vermaken”, want het rondhangen op het terrein waar ze verblijven heb je op den duur wel gehad. Zeker ook de jongeren. Zo belde ik Nadine Stolk, directeur van de Hillegomse Muziekschool of zij iets kon betekenen. Ze vertelde dat ze dit eerder al had aangegeven, maar dat er nog niets concreets afgesproken was. Dit pakken we komende week op, want juist wanneer de taal een barrière vormt kan muziek de verbinding leggen en een uitlaadklep zijn voor mensen die op de vlucht moesten gaan. Muziek is immers een universele taal. Zelf heb ik zaterdagavond nog met een man gesproken over zijn gitaarspel. Er is een gitaar op het terrein en dus spelde hij wat. Uiteindelijk zaten kwamen er steeds meer mensen bij en zaten we met een flinke groep te zingen en te spelen.

Van een aantal bedrijven en organisaties heb ik nog geen reactie ontvangen, maar hopelijk volgt dat binnenkort.

De Heer vraagt ons om de vreemdeling te ontvangen. Dit doen we van harte als parochie, maar ook met goed contact en samenwerking met de andere kerken van Lisse en Hillegom. Ik ben dankbaar dat Open Hof dit in Hillegom heeft aangezwengeld. Ik ben dankbaar voor de gemeente Lisse en Hillegom en haar burgemeesters die betrokken zijn en echt willen samenwerken. Dankbaar ben ik ook voor Vader Dimitri, de Russisch Orthodoxe priester van Rotterdam, die een bezoek bracht en waarmee ik een bijzonder mooi gesprek heb gehad over de hulp aan Oekraïene, maar ook over onze broederschap en het verlangen naar eenheid van de Kerken. Ik ben dankbaar voor al die parochianen en leden van de andere kerken, al die inwoners van de dorpen van onze parochie die hun bijdrage leveren met praktische hulp, gebed en ondersteuning. We zijn er nog niet er moet nog veel gebeuren en we weten niet voor hoe lang. De Heer vraagt de vreemdelingen gastvrij te ontvangen. Dat doen we als kerken. En we doen het graag, maar het gaat nog verder; De vreemdeling ontvangen op een plek in je dorp is één ding, maar uiteindelijk vraagt de Heer om ons hart te openen voor onze naasten in nood en hen dáár een plek te geven.

Hieronder vindt u de pastorale brief die de bisschoppen van Nederland schreven naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne en de vluchtelingen die onze kant opkomen.