Joop is al zijn hele leven betrokken geweest bij  de St.Martinusparochie in Hillegom.

Hij is er gedoopt, heeft er zijn communie gedaan, is gevormd en is misdienaar geweest. Maar Joop is veel meer dan dat. Al sinds begin jaren 90 is hij actief als loper van de kerkbalans, bezorger van het parochieblad, schoonmaker van de kerk, koster en tegenwoordig ook gastheer en koffieschenker. Zijn grootste en belangrijkste bijdrage liggen in het onderhoud en beheer van het kerkgebouw, de pastorie en gedeeltelijk de begraafplaats in Hillegom.    

Vanaf 1996 maakte Joop deel uit van de personele unie van besturen van de St. Jozefparochie en de St. Martinusparochie, met als doel er één parochie van te maken. Hij was ook hulpkoster onder leiding van Henk van Amerongen en heeft daar volgens eigen zeggen veel van geleerd.

Van 2003 tot 2009 heeft de parochie St.Jozef en st. Martinus bestaan. Joop maakte daarbij deel uit van de commissie Beheer en Financiën. Joop was niet altijd op de vergadering omdat hij heel veel andere clubjes had of toneelrepetities bij moest wonen. Èèn van de  zaken die maar niet van de grond kwamen was het maken van een sleutelplan en zorgen voor nieuwe sleutels van de pastorie en kerk. We zijn er inmiddels achter dat als Joop er niet 100 % van overtuigd is dat het goed is hij het heeeeeel lang ‘op zijn to do list’ weet te houden .

Er moest in de periode rond 2003 een beslissing worden genomen over het afstoten van de St.Jozefkerk of de St.Martinuskerk.  Geen gemakkelijke taak. Toen uiteindelijk de keuze viel, die mede door toedoen van het Bisdom werd gemaakt, werd er een bouwcommissie Martinuskerk in het leven geroepen. Joop met al zijn projectervaring en knowhow maakte hier deel van uit , samen met Bas Rusman en Job Steenvoorden en de Con Steinebach van het Bisdom. Joop stak  in die groep zijn mening niet bepaald onder stoelen of banken.

Joop maakte ook deel uit van de groep Herinrichting van de kerk die zich inhoudelijk met de liturgische opstelling in de kerk bezig hield. Hij wist menigeen te betrekken bij de uiteindelijke uitvoering van deze grote verbouwing. Er werd een grote groep vrijwilligers gevonden die onder leiding van Joop op vrijwillige basis heel veel heeft gedaan aan het verwijderen van de banken in de zijpaden, het verplaatsen van het orgel en het schoonmaken van de kerk. De dagkapel werd in eerste instantie weer sacristie maar later om praktische redenen toch weer dagkapel en nog heel veel meer.

 Uit deze groep bleef in 2007 een klusgroep over van ca 10 mannen die overal hand en spandiensten verrichten. Siem van Rooden, Hein langeveld, Piet Meijer, Jaap Verhoeven, Ben Persoon, Jan Slobbe wisten de pastorie meerdere keren op te knappen nadat pastoor Bladowski was verhuisd, pastor Lansbergen er kwam wonen en daarna ook kapelaan Kuik zijn intrek nam. Enige jaren later kreeg de klusgroep het voor elkaar om de huidige toiletgroep te maken in de voormalige telkamer van de kerk. De mannen kregen in die tijd de bijnaam Play boys met Joop als aanvoerder. Het was een gezellig club die onder leiding van Joop heel wat grote en kleine klussen voor elkaar kreeg. Iedere dinsdag was er “werkoverleg”. Eerst om half 9 in de keuken van de pastorie en daarna om 10 uur tijdens de koffiepauze. Deze groep heeft ook geholpen met het opknappen van de tuin: Schuttingen werden verwijderd en teruggeplaatst, een garage en overkapping gebouwd, verlichting aangelegd en banken geplaatst. Ook op het kerkhof werd geklust. Het oude schuurtje kreeg een nieuw dak en een grote kast om spullen in op te bergen. De groep, onder leiding van Joop was goud waard voor de parochie. Iedereen met zijn eigen talent en specialiteit.

In 2010 werd het parochie H.Willibrordus. Een moeizame tijd waarin elke locatie zijn eigen identiteit wilde bewaren zoals dat beloofd was bij de fusie. In deze periode zijn ook mensen teleurgesteld en afgehaakt en enkele van die leden zijn zelfs nooit meer teruggekomen in deze kerk. Anderen zoals Joop bleven zich echter, ondanks storm en regen, inzetten voor  St.Jozef en St.Martinuskerk.

Ieder jaar zet Joop met een aantal mensen de kerstbomen en de kerststal. Vorig jaar maakte hij samen met Alfred een tweede stal, achter in de kerk. Samen zijn ze de kelder van de sacristie aan het opruimen en maken een hek en traptreden op het kerkhof. Ondanks de lichamelijke conditie en het gemis van en het verdriet om zijn vrouw Marion en zoon Patrick, gaat hij door.

 Joop is zijn gewicht in goud waard, maar dat is er helaas in de parochie niet. Wel willen we hem een parochiële onderscheiding geven als teken van waardering voor alles wat hij voor de parochie gedaan hebt en nog steeds doet. Heel vel dank hiervoor. Wij hopen met z’n allen dat hij nog een aantal jaren zijn kritische blik kan blijven werpen, zijn handen uit de mouwen kan blijven steken en zijn ongezouten commentaar wil blijven geven als opbouwende kritiek waar we met z’n allen wat aan hebben. Daar groeien we van als parochie. Daarmee kunnen we verder. Heel, veel dank!